Istota:
- czy Urząd Pracy właściwie stosuje przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kwestii ustalania miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od dodatku aktywizacyjnego?
Fragment:
Zgodnie z postanowieniami art. 32 ust.3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych/t. j. z 2000r Nr 14 poz. 176 że zm./zaliczkę obliczoną w sposób określony w art. 32 ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru. Jak z tego wynika pomniejszenia o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek dokonuje się jedynie na wniosek pracownika. Zgodnie z art. 35 ust. 5 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt. 3 i 3a, pobiera się, stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust.1, pomniejszoną o kwotę, o której mowa w art. 32 ust.3. Jak z powyższego wynika zmniejszenia dokonuje się w jednym miejscu, czyli u tego płatnika, któremu pracownik złożył oświadczenie. W tym przypadku pracownik złożył oświadczenie w zakładzie pracy. W związku z tym Urząd Pracy może potrącać zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 19%, bez dokonywania zmniejszenia, o którym mowa powyżej. Przepis art. 35 ust. 5 w związku z art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawnia Urząd Pracy do stosowania zmniejszenia tylko wtedy, gdy świadczenie wypłacane z tego urzędu jest jedynym świadczeniem otrzymywanym przez podatnika/ osobę bezrobotną/.