Zaliczka miesięczna | Interpretacje podatkowe

(...) zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie - art. 25 ust. 6. Jeżeli zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy dotyczy roku podatkowego, który trwał krócej lub dłużej niż 12 kolejnych miesięcy - podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne za dany rok podatkowy w uproszczonej formie w wysokości podatku należnego, wykazanego w tym zeznaniu, przypadającego proporcjonalnie na każdy miesiąc tego roku podatkowego, którego zeznanie dotyczy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w sposób wskazany powyżej, z tym że wysokość podatku należnego musi wynikać z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w tzw. uproszczonej formie. Warunki i zasady dotyczące możliwości stosowania przez podatników uproszczonej formy wpłaty zaliczek miesięcznych regulują przepisy art. 25 ust. 6-10 ustawy o pdop. Stosownie do art. 25 ust. 6 ustawy o pdop, podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie. Jeżeli zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy dotyczy roku podatkowego, który trwał krócej lub dłużej niż 12 kolejnych miesięcy - podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne za dany rok podatkowy w uproszczonej formie w wysokości podatku należnego, wykazanego w tym zeznaniu, przypadającego proporcjonalnie na każdy miesiąc tego roku podatkowego, którego zeznanie dotyczy.

Zgodnie z postanowieniami art. 32 ust.3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych/t. j. z 2000r Nr 14 poz. 176 że zm./zaliczkę obliczoną w sposób określony w art. 32 ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru. Jak z tego wynika pomniejszenia o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek dokonuje się jedynie na wniosek pracownika. Zgodnie z art. 35 ust. 5 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt. 3 i 3a, pobiera się, stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust.1, pomniejszoną o kwotę, o której mowa w art. 32 ust.3. Jak z powyższego wynika zmniejszenia dokonuje się w jednym miejscu, czyli u tego płatnika, któremu pracownik złożył oświadczenie. W tym przypadku pracownik złożył oświadczenie w zakładzie pracy. W związku z tym Urząd Pracy może potrącać zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 19%, bez dokonywania zmniejszenia, o którym mowa powyżej. Przepis art. 35 ust. 5 w związku z art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawnia Urząd Pracy do stosowania zmniejszenia tylko wtedy, gdy świadczenie wypłacane z tego urzędu jest jedynym świadczeniem otrzymywanym przez podatnika/ osobę bezrobotną/.

Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) W myśl art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego w wysokości wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. (...). Natomiast zgodnie z art. 25 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy dotyczy roku podatkowego, który trwał krócej niż 12 kolejnych miesięcy – podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne za dany rok podatkowy w uproszczonej formie w wysokości podatku należnego, wykazanego w tym zeznaniu, przypadającego proporcjonalnie na każdy miesiąc tego roku podatkowego, którego zeznanie dotyczy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w sposób wskazany powyżej, z tym że wysokość podatku należnego musi wynikać z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. (...).

Dlatego, do przychodów określonych w tym przepisie należy zaliczyć również inne nie wymienione wprost w nim świadczenia, jeżeli uzyskiwane są przez pracownika w związku z wykonywaną przez niego pracą. Zatem właściwym jest stwierdzenie, że do przychodów ze stosunku pracy należy również zaliczyć "zaliczkę na poczet przyszłego wynagrodzenia". O tym czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy, stosunku służbowego, czy też innych w tym przepisie wymienionych, decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba nie związana (aktualnie i w przeszłości) z pracodawcą. Gdyby pracownik nie był związany stosunkiem pracy ze Sp. z o.o., nie otrzymałby tzw. "zaliczki na poczet przyszłego wynagrodzenia". Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, iż w przedmiotowym przypadku przychodem ze stosunku pracy jest "zaliczka na poczet przyszłego wynagrodzenia" (pomimo, że nie jest wprost wymieniona w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zaliczka ta staje się przychodem (na mocy powołanego powyżej art. 11 ust. 1 tej ustawy) z chwilą jej otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika (pracownika), od której Sp. z o.o. jako płatnik zobowiązana jest do obliczenia i pobrania na podstawie art. 31 ww. ustawy zaliczki na podatek dochodowy i odprowadzenia na warunkach określonych w art. 38 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Z kolei przepisy art. 11 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy stanowią, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Konsekwencją takiej kwalifikacji przychodu, jest spoczywający na płatniku (...)

W związku z błędnym zakwalifikowaniem przychodów i w następstwie błędnie wykazanymi przychodami ze stosunku pracy w informacjach PIT-11 należy dokonać korekty tych informacji oraz w konsekwencji deklaracji na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy od łącznej kwoty dokonanych wypłat PIT-4. Zgodnie z art. 81 ustawy z dn. 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Informacja PIT-11 zaliczana jest do deklaracji zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy. Fakt, że pracownicy nie są już zatrudnieni w spółce nie ma wpływu na prawo do złożenia korekty. Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie sporządzenia wniosku.