Towar | Interpretacje podatkowe

Sposób opodatkowania dostawy „urządzenia i aparatury do filtrowania lub oczyszczania gazów, gdzie indziej niesklasyfikowanych.”

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r, poz. 1221) – zwanej dalej „ ustawą ” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podstawa opodatkowania usług spedycyjnych w przypadku, gdy towary posiadają status niewspólnotowy lub status wspólnotowy oraz prawo do zastosowania 0% stawki podatku dla świadczonych ww. usług spedycyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest: prawidłowe – w zakresie podstawy opodatkowania usług spedycyjnych w przypadku, gdy towary posiadają status niewspólnotowy. prawidłowe – w zakresie podstawy opodatkowania usług spedycyjnych w przypadku, gdy towary posiadają status wspólnotowy. prawidłowe – w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku dla świadczonych usług spedycyjnych w sytuacji, gdy towary posiadają status niewspólnotowy. nieprawidłowe – w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku dla świadczonych usług spedycyjnych w sytuacji, gdy towary posiadają status wspólnotowy. Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przepisu tego wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W zakresie braku zastosowania art. 15d do wydatków z tytułu zapłaty za towary zakupione u kontrahentów Spółki z krajów Bliskiego Wschodu z wykorzystaniem instytucji przekazu

Spółka wskazuje, iż opisane w niniejszym wniosku transfery środków pieniężnych (zapłata za towary) każdorazowo będą realizowane przez Spółkę za pośrednictwem rachunku płatniczego prowadzonego na rzecz Wnioskodawcy, bowiem zasadniczo kwoty tych transferów przekraczają 15.000 zł. Przykład Spółka nabywa od Spółki z Iranu towary za cenę 100. Wnioskodawca jest zatem zobowiązany do zapłaty ceny za te towary (100) Spółce z Iranu. W związku z powstaniem wspomnianego powyżej zobowiązania, Spółka z Iranu pismem (lub za pośrednictwem poczty email) poinstruuje Spółkę, aby ta nie wpłacała ceny za te towary na rzecz Spółki z Iranu, lecz na rzecz innego, wskazanego przez Spółkę z Iranu podmiotu. Z treści wspomnianego pisma będzie wynikało, że - po stronie Spółki z Iranu - zapłata dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu wskazanego przez Spółkę z Iranu będzie równoznaczna z zapłatą za te towary na rzecz Spółki z Iranu, a tym samym, zobowiązanie Spółki wobec Spółki z Iranu z tytułu sprzedaży wspomnianych powyżej towarów wygaśnie. Podmioty wskazywane przez Spółkę z Iranu mogą być zarówno podmiotami z siedzibą lub miejscem zamieszkania na terenie Unii Europejskiej, jak i krajów Bliskiego Wschodu (przykładowo Arabii Saudyjskiej, czy Zjednoczonych Emiratów Arabskich, lecz z wyłączeniem Iranu z uwagi na wskazane powyżej dodatkowe koszty związane z transferem środków pieniężnych).

Zastosowanie 0% stawki podatku dla usług transportu (towarów z portu morskiego do odbiorcy w Polsce lub innym kraju UE, pustych kontenerów, towarów będących przedmiotem importu, towarów nieunijnych w procedurze celnej tranzytu).

Zgodnie z art. 5 pkt 23 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny, „ towary unijne ” oznaczają towary należące do jednej z następujących kategorii: towary całkowicie uzyskane na obszarze celnym Unii i w których skład nie wchodzą towary przywiezione z krajów lub terytoriów znajdujących się poza obszarem celnym Unii; towary wprowadzone na obszar celny Unii z krajów lub terytoriów znajdujących się poza tym obszarem i dopuszczone do obrotu; towary uzyskane lub wyprodukowane na obszarze celnym Unii wyłącznie z towarów, o których mowa w lit. b), lub z towarów, o których mowa w lit. a) i b); „ Towary nieunijne ” oznaczają towary inne niż te, o których mowa w pkt 23), lub takie, które utraciły unijny status celny (art. 5 pkt 24 ww. rozporządzenia). Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione opisy stanów faktycznych stwierdzić należy: Ad. 1) W przypadku opisanym w stanie faktycznym pkt 1, w związku z tym, że świadczenie usług transportu towarów ma miejsce na rzecz podatników posiadających siedzibę na terytorium kraju, miejscem świadczenia i opodatkowania usługi - zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy - jest terytorium Polski. Świadczona przez Wnioskodawcę usługa polegająca na przewozie towarów z portu morskiego w Polsce lub innym kraju UE do polskiego lub unijnego odbiorcy (na trasie przebiegającej przez terytorium kraju), stanowi część usługi transportu międzynarodowego, o którym mowa w art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b) i d) ustawy.

W zakresie wskazania właściwego momentu przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Właściwościom towaru powinien odpowiadać zwłaszcza sposób opakowania i przewozu. Dokonanie dostawy towarów następuje z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzenia nimi jak właściciel. Przykładowo, gdy towar jest wydawany bezpośrednio nabywcy lub osobie przez niego wskazanej – dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą jego wydania. Wydanie towaru następuje między innymi przez odebranie towaru z magazynu dostawcy. Z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m. in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest, co do zasady, wydanie towaru. Jeżeli strony oznaczyły inną chwilę niż wydanie towaru dla przejścia korzyści i ciężarów, to w razie wątpliwości przyjmuje się, że ta sama chwila dotyczy przejścia ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Co należy rozumieć przez „ przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88.

W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ ustawą ”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy). Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami zaś, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Podatnikami są - na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy - osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Czy sprzedaż otrzymanych w drodze działu spadku planowanego w najbliższym czasie towarów handlowych takich jak zabawki, artykuły papiernicze, artykuły biurowe, szkolne i wyposażenia (lada i regały) dokonana poza prowadzoną działalnością gospodarczą i po upływie pół roku od nabycia, tj. po dniu 31 lipca 2017 r. (licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie rzeczy) nie będzie podlegała podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Następnie Wnioskodawca zamierza nabyty w ten sposób towar (anteny CB radiowe, radia CB, akcesoria do CB-wtyczki, rozetki, ładowarki) sprzedawać w ramach prowadzonej działalności. Nieodpłatne nabycie towarów do dalszej odsprzedaży stanowi operację gospodarczą, która powinna znaleźć odzwierciedlenie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca zamierza w rubryce „ Uwagi ” zamieścić informację o nabytych w drodze działu spadku towarach handlowych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży wskazując ich rodzaj i ilość. Ujęcie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów nastąpiłoby na podstawie sporządzonego dokumentu określającego rodzaj, ilość i wartość towarów przeznaczonych do sprzedaży w ramach prowadzonej działalności. Nabyte w drodze działu spadku towary handlowe nie zostaną przez Wnioskodawcę ujęte w księdze podatkowej w kolumnie 10 „ Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu ”, ponieważ nie spełniają warunków, aby mogły zostać zliczone do kosztów uzyskania przychodów. Pozostały towar taki jak: artykuły papiernicze, artykuły biurowe i szkolne i wyposażenie (lada i regały) Wnioskodawca zamierza sprzedać jako majątek spadkowy poza prowadzoną działalnością gospodarczą, jeżeli znajdzie się nabywca.

Czy koszt nabycia towarów przekazanych nieodpłatnie klientom w formie próbek lub zużytych podczas testów i pokazów urządzeń, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi koszt uzyskania przychodów?

Mając na uwadze, że przekazane w ramach testów produkty nie mogą zaspokajać potrzeb końcowych klienta, w celu zaznajomienia klienta z produktem i jego właściwościami przekazywane są zawsze najmniejsze opakowania stanowiące jednostkę sprzedażową danego produktu, oznaczane naklejką informacyjną „ próbka towaru ”. Zgodnie z definicją próbki określona w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, przez próbkę rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie przez podatnika ma na celu promocję tego towaru oraz nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru. Przyjęte przez Spółkę i opisane powyżej rozwiązanie dotyczące formy i sposobu przekazywania towaru na cele marketingowe w ramach testów produktów i przekazywania próbek zastąpiło poprzednio stosowany przez Spółkę system dystrybucji próbek. W stosowanym w ubiegłych latach systemie, towar przeznaczany na próbki był rozdzielany z opakowań zbiorczych (ze zgrzewek, kartonów) i dzielony na pojedyncze sztuki, a chemia przelewana była do niewielkich buteleczek i każdy przygotowany w ten sposób produkt znakowany był jako próbka. Rozlewanie preparatów chemicznych do mniejszych opakowań zakwestionowane zostało przez osobę odpowiedzialną w Spółce za BHP, ponieważ Spółka nie dysponuje odpowiednimi warunkami do rozlewu chemii.

W zakresie stosowania procedury zwrotu podatku VAT podróżnym

(...) towarów poza terytorium Unii Europejskiej; posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku – w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2, nie później jednak niż przed upływem 10 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 129 ust. 2). Z powyższych przepisów wynika, że podmioty, które nie mają stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej dokonujący zakupu towarów w Polsce mogą otrzymać zwrot kwoty stanowiącej podatek VAT, który został naliczony przez sprzedawców tych towarów. Prawo do otrzymania zwrotu wynika z art. 126 ust. 1 ustawy i występuje wówczas gdy towary, w stanie nienaruszonym, zostaną wywiezione przez podróżnego poza terytorium Unii Europejskiej w jego bagażu osobistym.

- opodatkowanie czynności dostawy towarów i świadczenia usług pomiędzy Wnioskodawcą a jego Klientami za pomocą kart paliwowych, obowiązku ich dokumentowania i wykazania podatku należnego oraz
- prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie tych towarów i usług wystawionych na rzecz Wnioskodawcy przez Kontrahentów.

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy – w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Należy zauważyć, że w określeniu „ jak właściciel ” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Podkreślenia wymaga, że dostawa, w rozumieniu ustawy, nie może być utożsamiana z dostawą w rozumieniu Kodeksu cywilnego. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „ dostawa ” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem. Zauważyć należy również, że dostawa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie wiąże się z przeniesieniem własności towarów. Powyżej wskazany przepis art. 7 ust. 8 ustawy definiuje tzw. transakcje (dostawy) łańcuchowe. Warunkiem niezbędnym do ich zaistnienia jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy.