II FSK 1503/06 | Wyrok zwykłego składu NSA
2011 |
---|
1 maj |
Istota:
1. Nie ma podstaw prawnych do twierdzenia, że sąd administracyjny dopuszcza się naruszenia przepisów prawa procesowego, gdy wskazuje jakie okoliczności wymagają jeszcze wyjaśnienia. Przyznanie racji takim twierdzeniom, prowadzi do zniweczenia założeń i celu sądowej kontroli administracji, co do zasady kasacyjnej i nadto opartej na kryterium zgodności z prawem.
2. Formułowanie wskazań pod adresem organu administracji służy wykonaniu wyroku sądowego, a to oznacza, że kwestionowanie ich jest dopuszczalne wówczas, gdyby wykraczały one poza granice przeprowadzonej oceny prawnej lub ze swej istoty były niewykonalne. Założenie a priori zbędności ustaleń czyniłoby kontrolę sądową iluzoryczną, a to podważałoby konstytucyjne podstawy jej sprawowania.
2. Formułowanie wskazań pod adresem organu administracji służy wykonaniu wyroku sądowego, a to oznacza, że kwestionowanie ich jest dopuszczalne wówczas, gdyby wykraczały one poza granice przeprowadzonej oceny prawnej lub ze swej istoty były niewykonalne. Założenie a priori zbędności ustaleń czyniłoby kontrolę sądową iluzoryczną, a to podważałoby konstytucyjne podstawy jej sprawowania.
Fragment:
(...) Zaskarżonym wyrokiem uchylono decyzję organu odwoławczego z tym uzasadnieniem, że wydana została z naruszeniem przepisów prawa materialnego i postępowania podatkowego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Decyzją z 30 kwietnia 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Katowicach orzekł o odpowiedzialności podatniczki jako osoby trzeciej za zaległości podatkowe Spółki z o.o. „P.” z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 r. Wskutek utrzymania w mocy owej decyzji, wniesiona została skarga sądowa pod zarzutem naruszenia art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej (dalej: „ Op ”) w związku z jej art. 107 § 1, poprzez niewłaściwą ich interpretację i zastosowanie. Podniesiono też zarzut naruszenia przepisu art. 125 § 1 w związku z art. 166 Op, poprzez brak zastosowania ostatniego z tych przepisów, a nadto art. 210 § 1 pkt 5 Op w związku z § 3 tego przepisu. W ocenie sądu administracyjnego istota sporu ogranicza się zasadniczo do (...)