Podatnik podatku od towarów i usług | Interpretacje podatkowe

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Mając powyższe okoliczności na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuc i Halina Jeziorska-Kuc przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej.

Natomiast dla stwierdzenia że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy. Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego, czyli takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług. Konsekwentnie nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy. Z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług potrzebnych do realizacji projektów finansowanych ze środków UE. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostały spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do obniżenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją grupy projektów nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, zakupione towary i usługi potrzebne do realizacji grupy projektów będą wykorzystywane wyłącznie do czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

(...) podatnika podatku od towarów i usług w przypadku zawierania transakcji zabezpieczających na instrumentach pochodnych oraz nieuwzględniania obrotu z tytułu tych transakcji przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy – jest prawidłowe . UZASADNIENIE W dniu 22 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Spółki za podatnika podatku od towarów i usług w przypadku zawierania transakcji zabezpieczających na instrumentach pochodnych oraz nieuwzględniania obrotu z tytułu tych transakcji przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy. Dotychczasowy przebieg postępowania W dniu 8 lipca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak IPPP1/443-461/14-2/AS , w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania Spółki za podatnika podatku od towarów i usług w przypadku transakcji na instrumentach pochodnych, gdy Wnioskodawca występuje jako nabywca Opcji za prawidłowe; w zakresie uznania Spółki za podatnika podatku od towarów i usług w przypadku transakcji na instrumentach pochodnych typu IRS oraz uwzględnienia obrotu z tytułu transakcji IRS w przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy za nieprawidłowe; w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla transakcji typu IRS oraz zastosowania zwolnienia w przypadku transakcji typu IRS za prawidłowe.

Reasumując, Wnioskodawca w związku z powołaniem punktu żywienia dla własnych pracowników będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, który może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od tego podatku. Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Należy zwrócić uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Zainteresowanego, tj. uznania Wnioskodawcy w związku z powołaniem punktu żywienia dla własnych pracowników za podatnika podatku od towarów i usług. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem (dotyczące zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej) nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2018 r. (data wpływu 27 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zrezygnowania przez Wnioskodawcę z bycia czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 27 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zrezygnowania przez Wnioskodawcę z bycia czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe. Wnioskodawca jest małą spółdzielnią mieszkaniową. Dokonując sprzedaży Zainteresowany złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług. Celem Spółdzielni jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin. Przedmiotem działalności według wpisu do rejestru przedsiębiorców jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Za 2017 r. Spółdzielnia osiągnęła przychody ze sprzedaży zwolnionej z opodatkowania w wysokości: 253.515 zł – pochodzące z transakcji związanych ściśle z nieruchomościami, tj. czynności spółdzielni, za które pobierane są opłaty, o których mowa w art. 4 uosm. Za 2017 r. Wnioskodawca osiągnął również przychody ze sprzedaży opodatkowanej: stawką 8% – w wysokości 30.000 zł; stawką 23% – w wysokości 1456 zł.

W konsekwencji, uczestnicząc w opisanej strukturze cash poolingu Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe. Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z tych też względów – z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego – zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie zaś Banku ani pozostałych Uczestników Systemu. Jednocześnie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2), w części wniosku dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) sprawa została rozpatrzona odrębnie. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n (...)

Czy Wnioskodawca, wykonując obowiązki członka zarządu Spółki na podstawie postanowień umowy o świadczenie usług zarządzania opisanych w stanie faktycznym działa jako podatnik podatku od towarów i usług (VAT)? W przypadku zaś uznania, iż Wnioskodawca wykonując obowiązki członka zarządu Spółki na podstawie postanowień umowy o świadczenie usług zarządzania opisanych w stanie faktycznym działa jako podatnik podatku od towarów i usług (VAT): Czy winien on złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w zakresie realizacji umowy o świadczenie usług zarządzania ponowne zgłoszenie rejestracyjne w trybie art. 96 ust. 1 ustawy o VAT czy też zgłoszenie aktualizacyjne w trybie art. 96 ust. 12 ww. ustawy? oraz Czy w okolicznościach niniejszej sprawy podstawa opodatkowania obejmuje także odprowadzane przez Wnioskodawcę zaliczki na podatek dochodowy oraz składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne czy też podstawa opodatkowania winna być obniżona o kwoty ww. zaliczek oraz składek? Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, wykonując obowiązki członka zarządu Spółki na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług (VAT). W konsekwencji, jego wynagrodzenie nie powinno być powiększone o należny VAT oraz nie powinien on wystawiać faktur sprzedaży VAT.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy, jako że nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, że z treści zawartych umów wynikać winno zobowiązanie, które w swej istocie kładzie na zlecającego odpowiedzialność, zamiast na zleceniobiorcę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy. Nie można zatem się zgodzić z argumentacją Wnioskodawcy, że skoro w umowie nie została wprost unormowana kwestia odpowiedzialności wobec osób trzecich to należy przyjąć, że odpowiedzialności takiej nie ma. Odpowiedzialność wobec osób trzecich ocenić należy nie tylko na podstawie samej umowy, lecz na podstawie całokształtu okoliczności i więzów tworzących stosunek prawny pomiędzy zleceniodawcą a zleceniobiorcą.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy, jako że nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, że z treści zawartych umów wynikać winno zobowiązanie, które w swej istocie kładzie na zlecającego odpowiedzialność, zamiast na zleceniobiorcę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy. Nie można zatem się zgodzić z argumentacją Wnioskodawcy, że skoro w umowie nie została wprost unormowana kwestia odpowiedzialności wobec osób trzecich to należy przyjąć, że odpowiedzialności takiej nie ma. Odpowiedzialność wobec osób trzecich ocenić należy nie tylko na podstawie samej umowy, lecz na podstawie całokształtu okoliczności i więzów tworzących stosunek prawny pomiędzy zleceniodawcą a zleceniobiorcą.