Interpretacja indywidualna – ILPP2/443-1877/10-3/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2010 r. (data wpływu 23 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka świadczy m.in. usługę telewizji kablowej, która polega na udostępnianiu sygnału telewizyjnego. Do odebrania tego sygnału niezbędne jest posiadanie dekodera, który jest wydzierżawiany przez Spółkę klientom na czas świadczenia usługi telewizji kablowej. Wynagrodzenie za dzierżawę oraz usługę telewizji kablowej wykazywane są w oddzielnych pozycjach na fakturze VAT.

Spółka zaznacza, że dzierżawa dekodera oraz usługa telewizji kablowej świadczone są tylko łącznie, innymi słowy nie ma możliwości korzystania z usługi telewizji kablowej bez wydzierżawienia dekodera. Nie jest również możliwe korzystanie tylko i wyłącznie z usługi dzierżawy dekodera, bez korzystania z usługi telewizji kablowej.

Wnioskodawca zaznacza również, ze po zakończeniu korzystania z usługi telewizyjnej klient zobowiązany jest zwrócić dekoder w określonym czasie. W przypadku niezwrócenia dekodera Spółka ma prawo (zgodnie z umową) nałożyć na klienta sankcję.

Spółka dnia 24 września 2010 r. skierowała do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego pismo z prośbą o sklasyfikowanie wyżej opisanej usługi (usługa telewizji kablowej łącznie z aktywacją usługi oraz dzierżawą dekodera TV). W odpowiedzi Dyrektor Urzędu Statystycznego dnia 21 października 2010 r. wydał pismo (znak: X), w którym zakwalifikował ją do symbolu PKWiU 64.20.30 – Usługi radia i telewizji kablowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaki jest moment powstania obowiązku podatkowego dla tej usługi…

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady powstawania obowiązku podatkowego zostały sprecyzowane w art. 19 UPTU. W przepisie tym – oprócz zasady ogólnej – ustawodawca wymienił liczne wątki dla poszczególnych rodzajów świadczeń. W odniesieniu do analizowanych usług zastosowanie ma art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b UPTU, ponieważ usługi radia i telewizji kablowej mieszczą się w grupowaniu PKWiU 64.20. – usługi telekomunikacyjne.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do przedmiotowych usług obowiązek podatkowy powstaje w momencie upływu terminu płatności (jest on każdorazowo określony w umowie między Spółką a klientami).

Dodatkowo, Spółka stoi na stanowisku, że obowiązek podatkowy nie powstaje w momencie otrzymania wcześniejszej zapłaty od klientów. Należy bowiem zauważyć, że z treści przywołanego już wyżej art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b UPTU wynika, iż jedynym zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego przy świadczeniu tego rodzaju usług jest upłynięcie określonego w umowie terminu płatności. Stąd wniosek, że uzyskanie zapłaty przed upływem tego terminu jest dla Spółki zdarzeniem neutralnym z punktu widzenia podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – art. 19 ust. 4 ustawy.

Natomiast art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 18.

Z kolei, stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Ponadto, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury (art. 106 ust. 4 ustawy).

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek podatkowy dla czynności wskazanych w art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy, został określony w ustawie w sposób szczególny. Powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu wymienionych świadczeń. Oznacza to, że niezależnie od daty zrealizowania świadczenia, otrzymania zapłaty czy wystawienia faktury, nawet jeżeli wystawienie faktury lub zapłata (zaliczka, przedpłata itp.) nastąpi wcześniej niż wykonanie usługi, obowiązek i tak powstanie z dniem upływu terminu płatności określonego w umowie właściwej dla świadczenia tych usług.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług u Wnioskodawcy powstaje na zasadach szczególnych tzn. na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy, tj. z chwilą upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie stanu faktycznego dotyczącego stawki podatku została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 22 lutego 2011 r. nr ILPP2/443 -1877/10-2/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.