Interpretacja Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu – ZD/406-132/CIT/06
Czy przedstawione w stanie faktycznym wydatki, stanowiace rodzaj gwarancji i satysfakcji kontrahenta, a nie będące karą czy odszkodowaniem, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów?
W dniu 7 czerwca 2006r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony w dniu 22 czerwca 2006r. oraz w dniu 25 lipca 2006r.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca jest firmą poligraficzną, która oferuje formy wklęsło- i fleksodrukowe, przede wszystkim dla branży opakowaniowej i dekoracyjnej. Spółka zajmuje się nanoszeniem wzoru na cylinder drukarski (zgodnie z zatwierdzonym projektem). Klient Wnioskodawcy otrzymuje gotowy cylinder drukarski, który jest rodzajem matrycy przenoszącej obraz opakowania na folie lub papier. Czasami zdarzają się przypadki złego lub niezgodnego z zatwierdzonym projektem wykonania cylindrów Wnioskodawcy. Zarówno Spółka jak i Jej klienci posiadają maszyny poligraficzne, na których drukowane są opakowania. Różnorodność tych maszyn oraz niewłaściwy dobór farby mogą być przyczyną niewłaściwego wykonania zlecenia. Chcąc być bardziej konkurencyjnym na rynku, Wnioskująca wprowadziła umowy z klientami, w których zobowiązuje się do odkupienia od klienta błędnie wyprodukowanej folii. Folia jest dla klienta bezużyteczna, ponieważ wyprodukowane opakowanie nie spełnia wymogów jakościowych. Klient Spółki sprzedaje Jej błędną partię towaru, wystawiając fakturę VAT na dany towar oraz na koszty towarzyszące takie jak: koszty maszynogodzin, koszty pracy pracowników.
Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. W opinii Wnioskodawcy taka faktura jest kosztem uzyskania przychodu. Odkupienie błędnej partii towaru jest integralną częścią umowy oraz sprawia, że Spółka jest bardziej konkurencyjna na rynku. Ponadto, faktura taka nie jest formą kary ani odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów. Jest to rodzaj „gwarancji“, satysfakcji klienta z produktów Wnioskującej.
Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:
Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (…) wskazanej ustawy. Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatki ponoszone przez podatnika muszą być celowe, to znaczy ponoszone być muszą dla uzyskania, zwiększenia przychodów podatkowych, bądź dla zachowania źródła uzyskiwania tych przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.
Zauważyć należy, iż zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:
Zaznaczyć jednak należy, iż możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten spodziewanego przychodu nie przysporzy.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy podatkowej, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
Wnioskodawca podnosi, iż zgodnie z postanowieniami zawieranych z kontrahentami umów, których zapisy w przedmiotowej kwestii stanowią ich integralną część, jest obciążany kosztami odkupienia błędnej partii towaru. Kontrahent wystawia Wnioskującej fakturę VAT. Spółka wyraźnie wskazuje, iż takie działanie nie jest formą kary czy odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów. Jest to rodzaj satysfakcji i „gwarancji“ klienta produktów Wnioskującej oraz czynnik powodujący wzrost konkurencyjności Spółki na rynku.
Opierając się na kwalifikacji cywilnoprawnej ponoszonych przez Podatnika kosztów, organ podatkowy przyjmuje za Wnioskującą, iż wydatków będących przedmiotem zapytania nie należy utożsamiać z obowiązkiem zapłaty kary umownej albo odszkodowania, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy podatkowej. Zaznaczyć bowiem należy, iż w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej, organy podatkowe dokonywać winny interpretacji przepisów prawa podatkowego, nie zaś regulacji innych gałęzi prawa. Nadto, organy podatkowe nie są w postępowaniach tego rodzaju uprawnione do prowadzenia postępowania dowodowego w celu ustalenia okoliczności faktycznych. Opierać się natomiast muszą na faktach przedstawionych przez Wnioskujących.
Wydatki, którymi obciążana jest Spółka (koszty odkupienia błędnej partii towaru – folii), jako koszty bezpośrednio związane z osiągnięciem przychodów, a jednocześnie nie ujęte w katalogu negatywnym art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, zaliczane być mogą do kosztów uzyskania przychodów.
Podkreśla się jednak w tym miejscu, iż obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.
Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.